ඉර හඳ පායන ලෝකේ
අලෝකය අතරේ
සැප දුක සමබර වේ
මේ ජීවින කතරේ...//
සැප දුක සමබරවේ...
උකුලේ ලමැදේ සමබර උසුලන//
ගැමි ලිය යන ගමනේ
මුදු බඳ නැලවෙන සේ
කඳූවැටි ගංගා සාගර එකසේ //
පොළොවට සමබර වේ
මේ ජීවින කතරේ...//
සැප දුක සමබරවේ...
වැඩිවන ආශා මැනලන වේගේ//
ජීවන මග කැලඹේ
ඒක රස මුසුවේ
මහ මඩ වගුරේ වන විල් මතුවේ
පියුම් පිපී නැටවේ
මේ ජීවින කතරේ...//
සැප දුක සමබරවේ...
ඉර හඳ....
